เสาร้องไห้เป็นเสาไม้ใหญ่ ตั้งอยู่ที่ศาลเจ้าแม่นางตะเคียนในวัดสูง ตำบลเสาไห้ มีประชาชนไปเคารพบูชากันมาก โดยถือกันว่าเป็นเจ้าแม่ สิ่งของที่นำไปบูชาล้วนเป็นของใช้สตรีทั้งสิ้น มีประวัติเล่า

สืบต่อกันมาว่า เมื่อครั้งสร้างกรุงเทพฯ เป็นราชธานีได้มีการประกาศให้หัวเมืองต่าง ๆ คัดเลือกเอาเสาไม้

ที่มีลักษณะงดงามเพื่อจัดเป็นเสาเอก เมืองสระบุรีได้ส่งเสาไม้ตะเคียนทองขนาดใหญ่ต้นหนึ่ง

ซึ่งมีลักษณะงดงามมาก ล่องตามแม่น้ำป่าสัก แต่มาช้าไปเล็กน้อย ได้มีการคัดเลือกไปแล้ว

จึงได้เป็นเสารอง เป็นที่คาดกันว่า ถ้าเสาต้นนี้มาทันต้องได้เป็นเสาเอกอย่างแน่นอน เพราะมีลักษณะใหญ่ และสวยงามมาก เสาต้นนี้จึงเสียใจลอยทวนน้ำจากกรุงเทพฯ ขึ้นมาและจมอยู่ ตำบลนี้ประมาณ 100 กว่าปี ตอนกลางคืนชาวบ้านจะได้ยินเสียงร้องไห้ เมื่อ พ.ศ. 2501 ชาวบ้านได้งมเสาขึ้นมาจากน้ำโดยนำไปไว้ที่ศาลในวัดสูงและจัดให้มีงานสมโภช ในวันที่ 23 เมษายน ของทุกปี นอกจากนี้ในศาลเจ้าแม่นางตะเคียน

ยังมีระฆังหินชิ้นใหญ่ที่ขุดพบที่อำเภอศรีเทพจังหวัดเพชรบูรณ์ โดยจัดแขวนไว้เพื่อให้สาธุชนเคาะแผ่บุญกุศล